Eendag het daar ’n hoender met die
naam Daisy op ’n klein plasie naby ’n
klein dorpie gewoon.
“Wanneer ek eendag groot is, wil ek
hoog in die lug rondvlieg,” sê Daisy.
Maar al die ander hoenders lag
vir haar.
“Jy’s so vreemd,” sê hulle. “Ons gaan
nie meer met jou speel nie.”
“Daisy, ons kan almal ons vlerke klap,
maar dit is baie moeilik vir hoenders
om te vlieg,” sê Mamma vir haar.
Maar Daisy gee nie moed
op nie.
Sy oefen elke dag op haar
eie om haar vlerke te klap.
Klap, klap, klap – sy klap
haar vlerke, maar sy bly op
die grond.
Terwyl sy oefen, verbeel sy
haar dat sy hoog bo in
die lug rondvlieg en na die
hoenders onder haar kyk.
Sy verbeel haar dat sy verby
die mossies en verby die
swaeltjies vlieg.
“Sjoe!” roep die voëls. “’n
Hoender wat kan vlieg!”
So klap, klap, klap Daisy elke
dag haar vlerke.
Sy lig van die grond af op,
maar val weer terug
“Ek sal nooit kan vlieg nie!” huil Daisy
by Mamma. “Die ander is reg.”
“Daisy, jy is anders as die ander
hoenders. Hulle wil nie vlieg nie, maar
jy wil! Jy kan dit doen,” sê Mamma.
Die volgende dag klim Daisy tot
bo-op die hoenderhoek en – klap,
klap, klap – klap sy haar vlerke.
Sy vlieg in die lug op en klap
haar vlerke …
en klap haar vlerke …
en klap haar vlerke en …
KADOEF!
Die ander hoenders
lag hardop.
“Ha, ha, ha! Ons
het jou gesê hoenders kan
nie vlieg nie!
Maar die volgende dag
klim Daisy nog hoër, tot
bo-op die rondawel.
Klap, klap, klap – klap
Daisy haar vlerke.
Sy vlieg in die lug op en klap haar vlerke
… en klap haar vlerke … en klap haar
vlerke en …
… hou aan vlieg!
Die wind onder haar vlerke word
sterker en sterker, en sy vlieg
hoër en hoër!
Die mossies en die swaeltjies sê:
“Ongelooflik! ’n Hoender wat
kan vlieg!”
En die ander hoenders wil net
soos sy wees.
Hulle sê: “O Daisy, jy’s
ongelooflik!
Amazing Daisy Afr
